De volgende soorten lijken sterk op elkaar:
- donkere jota-uil (Autographa pulchrina)
- jota-uil (Autographa jota)
De donkere jota-uil (A. pulchrina) en de jota-uil (A. jota) zijn sterk op elkaar lijkende soorten. Daarnaast lijken ze oppervlakkig gezien ook op de gamma-uil (A. gamma), maar die is veel grijzer en heeft minder grote contrasten.
Donkere jota-uil
De donkere jota-uil heeft de volgende kenmerkende eigenschappen die hem van de jota-uil onderscheiden:
- De ringvlek is lang niet altijd zichtbaar, maar van de omranding is altijd een klein zilveren randje zichtbaar, dat vrijwel tegen het metaalteken aan ligt (a). Dit is een heel constant en goed bruikbaar kenmerk.
- De niervlek is sterk ingesnoerd (b), gedeeltelijk zwart opgevuld (vooral in de uiteinden) en heeft een zilveren omlijning, die vooral rond de binnenste lob duidelijk zichtbaar is. Ook dit kenmerk is goed bruikbaar.
- Het veld tussen het metaalteken en de voorrand (c) is paarsachtig en steekt relatief weinig af tegen het donkere veld waarin het metaalteken ligt. Dit kenmerk is niet altijd even duidelijk.
Op de foto: Donkere jota-uil. Fotograf: Jurriën van Deijk, Ardennen (Be),15 juni 2019
,15 juni 2019, ja.jpg)
Jota-uil
De jota-uil heeft de volgende kenmerkende eigenschappen die hem van de donkere jota-uil onderscheiden:
- De ringvlek is niet of nauwelijks zichtbaar (a).
- De niervlek is ofwel afwezig óf bruin omrand (b), en meestal relatief weinig ingesnoerd.
- Het veld tussen het metaalteken en de voorrand (c) is licht roze-achtig en steekt daardoor opvallend af tegen het donkere veld waarin het metaalteken ligt. Dit kenmerk is niet altijd even duidelijk.
Op de foto: Jota-uil. Fotograaf: Mark Hessels, Winterswijk, 24 juni 2020
