Nationaal Park De Groote Peel is een hoogveengebied op de grens van Limburg en Noord-Brabant. Het is ontstaan door afgraving van veen voor turfwinning, hierdoor liggen verschillende veenplassen verspreid over het gebied. Sommige delen van de paden bestaan uit knuppelbruggetjes, vanwege de drassigheid van het gebied.
De Groote Peel staat bekend als vlinderrijk gebied vanwege het spiegeldikkopje, dat alleen nog in de Peelregio in Nederland voor komt. Deze vlinder vliegt vooral in juli; dat is dan natuurlijk ook de beste tijd om een bezoek te brengen aan dit gebied. De kans om het spiegeldikkopje te zien is dan op elke wandelroute erg groot. Omdat de Groote Peel een veengebied is, zitten hier ook heel wat libellensoorten die tegen de zure omstandigheden kunnen, zoals de smaragdlibel. Rondom de plassen komen ook veel vogels voor en er is een vogelkijkhut met uitzicht over het meer. Verder bevindt zich op de routes nog een vlindertuintje waar je in de zomer veel verschillende vlinders kunt vinden. Denk hierbij aan de atalanta, de gehakkelde aurelia en het bont zandoogje. In het bezoekerscentrum, dat bij de ingang van het gebied ligt, kun je meer lezen over het gebied en het ontstaan ervan. Ook kun je hier na een lekkere wandeling even uitrusten en iets drinken op het terras.
Zeldzame vlinders in dit gebied
Het spiegeldikkopje is in Nederland een zeldzame soort die alleen nog voorkomt in de Peelregio. Hij is hier wel talrijk aanwezig. De vlinder komt voor in natte ruigten en heiden in of bij loofbos; broekbossen en bosranden.
Foto: Marian Schut
Het bont dikkopje is een zeldzame soort die te vinden is in natte ruigten en graslanden in of nabij bossen. In Midden- en Oost-Brabant en het oosten van de Achterhoek komt hij nog het meest voor.
Foto: Kars Veling
De bruine eikenpage geeft de voorkeur aan bosranden, kapvlakten en jonge aanplant en opslag van eik. Verder kun je hem vinden op hogere zandgronden en stuifzanden.
Foto: Cis Haarman
Zeldzame libellen in dit gebied
De metaalkleurige smaragdlibel kan zowel in zure als in neutrale wateren met een matige voedselrijkheid overleven. De mannetjes zijn ontzettend territoriaal en maken vaak patrouillevluchten. Andere mannetjes worden direct verjaagd en ook andere libellen zoals viervlekken worden regelmatig belaagd. Wanneer een vrouwtje smaragdlibel in territoriaal gebied komt, wordt ze direct door een mannetje gegrepen voor paring. Daarna zet ze in haar eentje de eitjes af, terwijl ze zich zo goed mogelijk verstopt voor andere mannetjes.
Foto: Henk Bosma
De tengere pantsterjuffer is de kleinste Nederlandse pantserjuffer; het is een typische soort van vennen. In één seizoen voltooit dit juffertje zijn complete cyclus, waarbij overwinteren gebeurt als ei. De tengere pantserjuffer heeft een larvenstadium van slechts enkele maanden, waarna het uitsluipen van juni tot augustus kan plaatsvinden. In Nederland is de tengere pantserjuffer een typische bewoner van heidevennen en lichtverstoord hoogveen met daarin oevervegetatie.
Foto: Henk Bosma