Vliegtijd & gedrag
Deze trekvlinder kan worden waargenomen tussen mei en oktober.
- Snel naar
- Waarnemingen
- Levenscyclus
Verspreiding
Levenscyclus
Bleke daguil
Rups: juni-oktober. De soort is niet in staat om in Nederland te overwinteren.

Vlinder
Verspreiding
Ongeveer dezelfde verbreiding als H. peltigera maar nog meer een subtropische soort. Als ze al standvlinder is in Europa dan is dat in Zuid-Spanje, Sicilië, Zuid-Italië en Zuid-Griekenland. In Midden- en Noord-Europa alleen als zeer zeldzame trekvlinder.
Benaming
- Engelse naam Eastern Bordered Straw
- Franse naam la Nubigère
- Synoniemen Chloridea nubigera
Meer over de naam
Toelichting Nederlandse naam
De daguilen kunnen overdag vliegend worden aangetroffen.Een paar van deze daguilen lijken veel op elkaar; van dat groepje is deze soort de bleekste. Meer over Nederlandse namen
Toelichting wetenschappelijke naam
Heliothis: heliotes is van de zon; naar het dagactieve gedrag van de soorten in dit genus.nubigera: nubes is een wolk en gero is dragen. Wijzend op de grote niervlek en op de schaduw die daar vanuit gaat. De uitgang -gera geeft de nauwe relatie aan met de andere soorten uit dit genus, maar deze naam heeft niets met het thema wapens van de de rest van dit genus van doen.
Auteursnaam en jaartal
Herrich-Schäffer, 1851
Trends
Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd.De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben.Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld.De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar.Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Herkenning
Voorvleugellengte: 16-20 mm. Deze uil lijkt sterk op de vlekdaguil (H. peltigera), maar is daarvan te onderscheiden door de opvallende knik in de golflijn, waardoor aan de buitenzijde van de donkere band in het zoomveld een opvallende uitsparing zichtbaar is. Kenmerkend is ook de lijnentekening op de voorvleugel. De franjelijn bestaat uit dikke zwarte stippen; soms zijn deze stippen vaag, maar die in de binnenrandhoek is doorgaans goed zichtbaar.