Bosbessnuituil

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 14-16 mm. Evenals de andere snuituilen heeft deze soort een opvallende 'snuit', gevormd door de lange palpen. De voorvleugel heeft een scherp gehoekte vleugelpunt. Het opvallendste kenmerk is de grote donkere vlek die bijna het gehele wortel- en middenveld beslaat met uitzondering van een lichtere strook langs de binnenrand. Bij het mannetje is de vlek chocoladebruin en zijn het zoomveld en de strook langs de binnenrand grotendeels grijsachtig lichtbruin gekleurd. Bij het vrouwtje is de vlek iets lichter bruin en is de rest van de voorvleugel grotendeels witachtig; de achterrand en de vleugelpunt zijn lichtbruin. In de vleugelpunt bevindt zich een zwartachtige korte dikke streep.

Gelijkende soorten rups

Bruine snuituil (Hypena proboscidalis) en hopsnuituil (Hypena rostralis). N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

Verspreiding

Zeldzaamheid

Vrij zeldzaam. Komt verspreid voor op de zandgronden in het binnenland; de meeste waarnemingen komen van de Veluwe. RL: niet bedreigd.

België

In Vlaanderen vrij zeldzaam en wijdverbreid in de Kempen. In Vlaams-Brabant zeldzaam op verspreide vindplaatsen; elders in Vlaanderen ontbrekend. In Wallonië vrij algemeen en wijdverbreid ten zuiden van Samber en Maas. De soort staat op de Rode Lijst van Vlaanderen als Bijna in Gevaar (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

Van de Pyreneeën via Midden-Italië en Bosnië tot de zuidrand van de Kaukasus. Zuidelijk van deze lijn schijnt deze soort niet voor te komen. De noordgrens verloopt van Ierland en Zuid-Noorwegen naar het oosten.