Vliegtijd & gedrag
Eind april-eind juli in één generatie. De vlinders komen zowel op licht als op smeer en bezoeken bloemen. Overdag worden ze soms rustend op paaltjes of boomstammen aangetroffen.
- Snel naar
- Waarnemingen
- Levenscyclus
Verspreiding
Levenscyclus
Brede-w-uil
Rups: juni-augustus. De rups foerageert ´s nachts. De soort overwintert als pop in de grond.

Ei-afzet

Rups

Vlinder
Verspreiding
Van het Iberisch schiereiland via heel Europa, de Kaukasus en het middenaziatische gebergte tot Oost-Azië. De noordgrens ligt over Zuid-Scandinavië (zonder Noorwegen), de zuidgrens over het Middellandse Zeegebied tot Voor-Azië.
Benaming
- Engelse naam Light Brocade
- Duitse naam Graufeld-Kräutereule
- Franse naam la Noctuelle du genêt
-
Synoniemen
Mamestra w-latinum
Lacanobia genistae
Hadena genistae
Mamestra genistae
Polia genistae
Meer over de naam
Toelichting Nederlandse naam
De w-uilen zijn Lacanobia-soorten en hebben tegen de achterrand van de voorvleugel een duidelijke w. De kenmerkende w van deze soort is breed en komt uit een breed wit zoomveld. Meer over Nederlandse namen
Toelichting wetenschappelijke naam
Lacanobia: een foute schrijfwijze van lachanobia; lakhana is groenten en bioo is leven. Het oorspronkelijke genus was uitgebreider en omvatte ook een aantal groente-eters, zoals M. brassicae.w-latinum: w-latinum verwijst naar de twee naast elkaar liggende V's. Het Latijnse alfabet kent geen W en dus moest de W gelatiniseerd worden: w-latinum.
Auteursnaam en jaartal
(Hufnagel, 1766)
Trends
Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd.De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben.Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld.De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar.Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Herkenning
Voorvleugellengte: 18-21 mm. Goed van de andere Lacanobia-soorten te onderscheiden door de gemiddeld grotere afmeting, de krachtige, scherp begrensde tekening op de voorvleugel en de grof geschulpte buitenste dwarslijn. Tussen de niervlek en de golflijn ligt een gelijkmatige lichtgrijze zone. Er is weinig variatie in kleur en tekening; soms komen exemplaren met een paarsachtige tint voor.