Gepijlde micro-uil

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 9-11 mm. Deze snuituil kan vanwege de kleine afmetingen en de slanke bouw gemakkelijk worden aangezien voor een microvlinder, vooral wanneer de voorzijde van het lichaam in rust enigszins omhoog geheven is. De kleur van de smalle voorvleugel varieert van zandkleurig bruin tot grijsachtig bruin. De onduidelijke donkere middenvlek staat via een dikke donkere lijn in verbinding met de buitenste dwarslijn. In de vleugelpunt is vaak een lichte veeg zichtbaar. Al deze kenmerken kunnen vaag zijn; bij sommige vrijwel effen bruine exemplaren zijn alleen twee dwarslijnen zichtbaar. Evenals de andere snuituilen heeft deze soort een opvallende 'snuit', gevormd door de lange palpen.

Gelijkende soorten vlinder

De gelijnde micro-uil (S. taenialis) heeft een bredere voorvleugel met een meestal goed zichtbare kleine donkere middenvlek, die vrijwel nooit tot aan de buitenste dwarslijn reikt. De zwarte buitenste dwarslijn is aan de buitenzijde wit afgezet. Zie ook de moeras-micro-uil (Hypenodes humidalis).

Verspreiding

Zeldzaamheid

Vrij zeldzaam. Komt verspreid over het land voor. RL: niet bedreigd.

België

Vrij zeldzaam, maar toegenomen. Vrij algemeen in de oostelijke helft van het land, minder algemeen in het Westen. Afwezig ten westen van de lijn Kortrijk-Gent. In Wallonië zeldzaam maar wijdverbreid. De soort staat op de Rode Lijst van Vlaanderen als Momenteel niet in Gevaar (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

Van de Canarische eilanden en Madeira via grote delen van West-, Midden- en Oost-Europa tot Voor-Azië. In het zuidwesten tot Marokko en verder vormt de Middellandse zee de zuidgrens. Naar het noorden tot Schotland, Zuid-Zweden en Midden-Finland.