Grijze heideuil

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 16-18 mm. De vleugelwortel van de voorvleugel heeft langs de voorrand een lichte vlek, waardoor de dikke zwartachtige wortelstreep goed opvalt. De rest van de voorvleugel is bruinachtig grijs tot zeer donker, bijna zwartachtig grijs van kleur. Vooral lichtgrijze exemplaren maken een sterk bestoven indruk. De uilvlekken, die altijd lichter grijs zijn dan de rest van de vleugel, vallen duidelijk op. De ringvlek ligt in een geheel of gedeeltelijk wigvormig zwart vlak. De achtervleugel is licht gekleurd met donkerdere aders en de bovenzijde van het borststuk is opvallend donker. Soms komen donkerdere, minder contrastrijk getekende exemplaren voor.

Gelijkende soorten vlinder

De haarbos (Ochropleura plecta) is kleiner en heeft een dikke lichte streep langs de voorrand. Zie ook de graanworteluil (Euxoa tritici), granietuil (Lycophotia porphyrea) en late heide-uil (Xestia agathina).

Verspreiding

Zeldzaamheid

Zeer zeldzaam. Een soort die in de jaren negentig van de twintigste eeuw af en toe werd waargenomen aan de noordrand van de Veluwe en daarna opnieuw in 2011 en 2012 werd waargenomen. In 2014 is de soort ook in de Noord-Holland gezien. RL: ernstig bedreigd.

België

Zeer zeldzaam en achteruitgegaan. Nagenoeg beperkt tot enkele vindplaatsen in de Antwerpse en Limburgse Kempen. In Wallonië recent waargenomen in Luxemburg. De soort staat als Ernstig Bedreigd op de Rode Lijst van Vlaanderen (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

Zuidwest- en Midden-Europa: het Iberisch schiereiland, Frankrijk, Corsica, naar het noorden en oosten tot Noord-Frankrijk, België, Nederland, Noord-Duitsland, Midden-Polen, Tsjechië, Oostenrijk, Roemenië en Bulgarije. Het voorkomen in Italië is onbekend.