Groene weide-uil

Calamia tridens

groene weide-uil

Vliegtijd & gedrag

Eind juni-eind september in één generatie. De vlinders vliegen vanaf de schemering en komen op licht; overdag bezoeken ze bloemen van onder andere distels. Verse vlinders zijn soms ongeveer een uur na zonsondergang in de grasvegetatie te vinden, waar ze zitten te rusten om hun vleugels te laten drogen.

Verspreiding

Levenscyclus

Groene weide-uil

Rups: april-juli. De rups eet van de stengel en de wortels van de waardplant en verpopt zich tussen de wortels. De soort overwintert als ei.

Verspreiding

Europa: naar het zuiden tot Zuid-Spanje, Midden-Italië, Noord-Griekenland en Bulgarije, naar het noorden tot de westkust van Ierland (ssp. occidentalis Cockayne, 1954), Denemarken, Zuid-Zweden, Zuid-Finland en Estland. Naar het oosten in noordelijk Midden- en Voor-Azië tot Oost-Toerkestan.

Benaming

  • Engelse naam Burren Green
  • Duitse naam Grüneule
  • Franse naam la Verdoyante
    la Verdurette
  • Synoniemen Calamia virens
    Luceria virens
    Luperina virens

Meer over de naam

Toelichting Nederlandse naam
Dit is een prachtige groene uil die aan grazige omgeving en heidevelden gebonden is. Meer over Nederlandse namen

Toelichting wetenschappelijke naam
Calamia: kalamos is riet, naar de habitat verwijzend.tridens: tridens is drievoudig getand. Hoefnagel beschrijft drie soms aanwezige vlekjes in de niervlek.

Auteursnaam en jaartal
(Hufnagel, 1766)

Trends

Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd.De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben.Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld.De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar.Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.

Herkenning

Voorvleugellengte: 17-18 mm. Deze uil is goed te herkennen aan de effen lichtgroene kleur van de voorvleugel en het lichtgroene borststuk. De enige tekening op de voorvleugel bestaat uit een witte, vaak enigszins lichtbruin getinte ringvlek en niervlek, die beide zeer zwak kunnen zijn. In de loop van de vliegtijd vervaagt de groene grondkleur tot groenachtig wit of zelfs bijna wit. Door de voor uilen karakteristieke vleugelvorm en rusthouding is echter geen verwarring mogelijk met andere witte nachtvlinders.

Habitat

De Vlinderstichting beschermt al 40 jaar vlinders en libellen. Wij vinden dat zij overal waar ze in de natuur thuis horen ook daadwerkelijk moeten voorkomen.

Graslanden

Heiden

Planten

Beemdgras

Pijpenstrootje

Smele

Zwenkgras

Meer uit dezelfde familie

Doe mee aan de tuinvlindertelling

Heb je een vlinder of libel gespot? Meld het ons! Jouw waarnemingen zijn waardevol voor het behoud van deze insecten. Samen kunnen we hun populaties in kaart brengen en beschermen. Ga naar onze website en deel jouw observaties. Help mee aan het behoud van deze prachtige dieren en draag bij aan de wetenschap van de biodiversiteit.

Waarneming melden