Grote groenuil

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 19-23 mm. Dit heldergroene visstaartje lijkt op een uil met een vrij slank borststuk en een brede hoekige voorvleugel waarvan de voorrand sterk gebogen is. De randen van de voorvleugel zijn geel- of groenachtig wit, evenals de twee scherpe, ruwweg evenwijdige en bijna rechte dwarslijnen die schuin over het middenveld lopen. De binnenste dwarslijnen raken elkaar bij de binnenrand van de voorvleugel. De achtervleugel is wit. De antennen, palpen en voorpoten zijn licht zalmroze van kleur. Er is nauwelijks variatie; heel soms ontbreekt één van de twee dwarslijnen of is de vleugelzoom enigszins geelbruin getint.

Gelijkende soorten vlinder

Verwarring is mogelijk met vaag getekende exemplaren van de zilveren groenuil (Pseudoips prasinana), met name wanneer de buitenste dwarslijn niet zichtbaar is. Bij deze soort is het borststuk forser met een deels witte beharing; de binnenste dwarslijnen raken elkaar niet maar vertrekken vanuit het borststuk. Verder heeft deze soort een spitser toelopende voorvleugel en de antennen, palpen en voorpoten zijn oranje of roodachtig roze van kleur.

Verspreiding

Zeldzaamheid

Vrij zeldzaam. Komt verspreid over het land voor, vooral op de zandgronden en in de duinen. RL: kwetsbaar.

België

Vrij zeldzaam in het hele land. Komt wijdverbreid voor in lage aantallen. De soort staat op de Rode Lijst van Vlaanderen als Momenteel niet in Gevaar (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

Komt voor van het Iberisch schiereiland en via de noordkant van de Middellandse zee tot Iran. Naar het noorden tot Schotland, Zuid-Scandinavië en de Baltische Staten. Naar het oosten tot de Oeral.