Vliegtijd & gedrag
Eind mei-half augustus in twee generaties. De vlinders vliegen overdag bij zonnig weer en bezoeken bloemen van struikhei en dophei; planten op drassige kale grond hebben de voorkeur. De vlinders zijn ook ´s nachts actief en komen op licht.
- Snel naar
- Waarnemingen
- Levenscyclus
Verspreiding
Levenscyclus
Heidedaguil
Rups: juli-oktober. De rups leeft op de bloemen en de zaden van de waardplant. De soort overwintert als pop in een losse cocon op of in de grond.
Rups
Vlinder
Verspreiding
Pas sinds 1937 afgescheiden van H. viriplaca; daarom was lange tijd de verspreiding niet erg duidelijk en voor Azië geldt dat nog steeds. In Europa drie ondersoorten: ssp. maritima (de Graslin, 1855) in West- en Zuid-Frankrijk, ssp. warneckei (Boursin, 1964) in Zuid-Engeland, Nederland, Sleeswijk-Holstein, Denemarken, Gotland en ssp. bulgarica (Draudt, 1938) in Zuid- en Centraal-Alpen, de Balkan en Zuid-Rusland. Verder zeker in Turkije, Iran, Centraal-Azië (ssp. centralasiae Draudt, 1938) en China (ssp. angarensis Draudt, 1938). In Midden- en Noord-Europa verschijnt verder ieder jaar de trekkende ssp. bulgarica.
Benaming
- Engelse naam Shoulder-striped Clover
- Duitse naam Hellbraune Staubeule
- Franse naam niet bekend
- Oud Nederlandse naam maritimauil
-
Synoniemen
Chloridea maritima
Heliothis septentrionalis
Meer over de naam
Toelichting Nederlandse naam
De daguilen kunnen overdag vliegend worden aangetroffen.Struikhei en dophei zijn belangrijke waardplanten van deze soort. Meer over Nederlandse namen
Toelichting wetenschappelijke naam
Heliothis: heliotes is van de zon; naar het dagactieve gedrag van de soorten in dit genus.maritima: maritimus is behorend bij de zee. Het type exemplaar kwam uit de Vendée, aan de Atlantische kust van Frankrijk; daar werd de eerste verzameld in een zoutmoeras.
Auteursnaam en jaartal
Graslin, 1855
Trends
Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd.De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben.Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld.De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar.Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Herkenning
Voorvleugellengte: 13-17 mm. Deze uil lijkt sterk op de lichte daguil. Kenmerkend is de donkere schouderstreep in het wortelveld. De grondkleur van de voorvleugel loopt uiteen van zandkleurig bruin tot roodachtig bruin. De binnenrand van de donkere middenband loopt vanaf de voorrand van de vleugel via een duidelijke knik naar buiten, daarna scherp terug langs de binnenrand van de vleugel in de richting van de vleugelwortel. Zowel langs de voorrand als in de binnenrandhoek bevindt zich aan het uiteinde van de golflijn een opvallende donkere vlek; soms zijn deze vlekken versmolten tot een donkere band langs de golflijn.
 2, Guust de Vries.webp "91460040 gewone dophei (Erica tetralix) 2, Guust de Vries.JPG")
 1, Guust de Vries.webp "91380001 klokjesgentiaan (Gentiana pneumonanthe) 1, Guust de Vries.JPG")
, Guust de Vries.webp "23090050 rode schijnspurrie (Spergularia rubra), Guust de Vries.JPG")
 4, Guust de Vries.webp "91340043 struikhei (Calluna vulgaris) 4, Guust de Vries.JPG")
