Peppel-orvlinder

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 16-20 mm. Het in het middenveld van de voorvleugel gelegen duidelijke witte, fijn geëtste getal ‘80’ is kenmerkend. De relatief dunne centrale dubbele dwarslijnen krommen beide min of meer om de ‘80’ heen en komen dan, richting de vleugelwortel afbuigend, evenwijdig aan elkaar bij de voorrand uit. Vanuit de vleugelpunt loopt een opvallend streepje het zoomveld in. De kleur van de voorvleugel varieert van licht- tot donkerbruin en heeft vaak een purperachtige glans.

Kenmerken rups

Tot 37 mm; lichaam bleekgeel met groenachtig grijze zweem; over de spiracula een heldergele lengtestreep; nekschild op segment een glimmend lichtgrijs; segment een, twee, drie en elf met zwarte vlekjes aan weerszijden; kop geelachtig bruin met zwarte tekening op de voorzijde.

Gelijkende soorten vlinder

De orvlinder (T. or) heeft slechts een vage vlek op de plek van de '80' en heeft tussen deze vlek en de vleugelwortel gewoonlijk drie of vier donkere gegolfde dwarslijnen, die meer gegolfd, meestal wat dikker en groter in aantal zijn. Zie ook de eiken-orvlinder (Cymatophorina diluta) en de krakeling (Diloba caeruleocephala).Bekijk de gedetailleerde verschillen met illustraties tussen de Tethea- en Cymatophorina-soorten.

Gelijkende soorten rups

Orvlinder (Tethea or), gele uil (Enargia paleacea) en tandjesuil (Sideridis turbida). N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

Verspreiding

Zeldzaamheid

Algemeen. Komt verspreid over het hele land voor. RL: gevoelig.

België

Vrij algemeen in het hele land. De soort staat op de Rode Lijst van Vlaanderen als Momenteel niet in Gevaar (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

Heel Europa met uitzondering van Noord-Scandivavië, Noord-Engeland en Ierland. Zuidelijk tot Klein-Azië en tot de Kaukasus, naar het oosten via Rusland tot Japan.