Verspreiding
Levenscyclus
Sigma-uil
In het buitenland overwintert de soort als halfvolgroeide rups en de verpopping vindt plaats in de grond. Jonge rupsen leven bovenin de waardplant. Na de overwintering zitten ze overdag verscholen in de kruidlaag en klimmen ‘s nachts omhoog om te foerageren op de twijguiteinden.
Vlinder
Verspreiding
Van West-Europa (Frankrijk) via Midden-Europa naar het oosten tot Japan. Naar het noorden tot Zuid-Scandinavië, in het zuiden van de Pyreneeën tot de Balkan en verder de Zwarte Zee tot de bergen van Midden-Azië. Niet op het Iberisch schiereiland en niet op de Britse eilanden. Er is een geïsoleerd voorkomen gemeld uit Zuid-Italië.
Benaming
- Duitse naam Sigma-Bodeneule
-
Synoniemen
Lycophotia sigma
Noctua sigma
Agrotis sigma
Agrotis signum
Meer over de naam
Toelichting Nederlandse naam
sigma-uilZie voor de naamsverklaring bij 'toelichting wetenschappelijke naam'.Waarschijnlijk zou een sigma te ontdekken zijn in de tekening op de voorvleugel.Ook de Duitse soortnaam heeft de Griekse letter in de soortnaam opgenomen. Meer over Nederlandse namen
Toelichting wetenschappelijke naam
Eugraphe: eu is goed en graphe is een schets, een ontwerp, een letter van het alfabet.sigma: sigma is een Griekse letter.
Auteursnaam en jaartal
(Denis & Schiffermüller, 1775)
Trends
Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd.De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben.Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld.De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar.Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Herkenning
Voorvleugellengte: 17-20 mm. De voorvleugel van deze uil is breed en heeft een donkere roodbruine grondkleur met een lichtbruine voorrand. De ringvlek en de niervlek zijn donker omrand, de ringvlek is soms lichter van kleur. Achter deze beide uilvlekken ligt een zwarte pijlvlek, onderbroken door de uilvlekken. De tapvlek is klein en vaak gereduceerd tot een kleine stip. De lichte binnenste en buitenste dwarslijn zijn aan beide zijden zwart afgezet en gelobd; de buitenste dwarslijn is aan de binnenzijde met enkele pijlvlekjes verbonden. De achtervleugel is vrijwel egaal bruinachtig grijs.
 3, Guust de Vries.webp "91140044 wilde kamperfoelie (Lonicera periclymenum) 3, Guust de Vries.JPG")
 2, Guust de Vries.webp "91310024 wilde liguster (Ligustrum vulgare) 2, Guust de Vries.JPG")
 1, Guust de Vries.webp "11370019 sleedoorn (Prunus spinosa) 1, Guust de Vries.JPG")
 1, Guust de Vries.webp "91140010 gelderse roos (Viburnum opulus) 1, Guust de Vries.JPG")
