Vroege eikenuil

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 16-19 mm. De kleur van de voorvleugel is doorgaans licht roodachtig grijs, maar er komen ook zwartachtig bruine exemplaren voor. De ringvlek en de niervlek zijn licht omrand en de donkere vulling van de binnenste lob van de niervlek bestaat uit twee druppelvormige vlekjes. Vaak is een scherpe V-vormige middenschaduw zichtbaar. Langs de achterrand ligt een rij fijne donkere stippen en in het groenachtig grijze wortelveld bevinden zich zwarte lijntjes. De achtervleugel is grijsachtig bruin met iets donkerder aders en soms een vage middenvlek. Kenmerkend is het, in vergelijking met de grondkleur van de voorvleugel, donkere borststuk.

Gelijkende soorten vlinder

De kleine voorjaarsuil (Orthosia cruda) is kleiner en gelijkmatiger getekend; de donkere vulling van de binnenste lob van de niervlek is egaal. Bovendien houdt de kleine voorjaarsuil zijn vleugels in een dakje, terwijl de vroege eikenuil zijn vleugels meer vlak boven het achterlijf houdt.

Verspreiding

Zeldzaamheid

Vrij algemeen. Een soort die vooral voorkomt in de duinen en lokaal op de zandgronden in het binnenland; op sommige vliegplaatsen in de duinen vrij algemeen. RL: bedreigd.

België

Zeer zeldzaam. Slechts een beperkt aantal vindplaatsen in de Antwerpse en Limburgse Kempen. De soort staat als Ernstig Bedreigd op de Rode Lijst van Vlaanderen (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

Van Noordwest-Afrika (Marokko, Algerije, Tunesië) via het Middellandse Zeegebied naar het oosten tot Libanon en Syrië. Naar het noorden met veel hiaten ongeveer tot de Noord- en Oostzeekust, Polen, Königsberg, de Karpaten in Orkraïne, de Krim en de Noord-Kaukasus.