Vliegtijd & gedrag
Begin mei-begin september in één generatie. De vlinders vliegen vanaf de schemering en komen in kleine aantallen op licht. Overdag worden ze soms rustend op wilgenstammen gevonden.
- Snel naar
- Waarnemingen
- Levenscyclus
Verspreiding
Levenscyclus
Wilgendwergspanner
Rups: maart-mei. De rups leeft in de mannelijke wilgenkatjes. De eiafzetting vindt plaats in schorsspleten, waar de eitjes overwinteren. De verpopping vindt plaats in de wilgenkatjes of in de strooisellaag.
Rups
Cocon
Vlinder
Verspreiding
West-Europa inclusief de Britse eilanden, Midden- en Noord-Europa (in Noorwegen en Zweden tot de 66e breedtegraad), de Baltische staten, Polen en de Kaukasus; in het zuiden Spanje, Italië en de Balkan. In het algemeen bijna ontbrekend in het Middellandse Zeegebied, dit i.v.m. het daar beperkt voorkomen van de waardplant.
Benaming
- Engelse naam Slender Pug
- Duitse naam Weiden-Blütenspanner
- Franse naam l'Eupithécie des saules
- Synoniemen Tephroclystia tenuiata
Meer over de naam
Toelichting Nederlandse naam
Alle soorten uit het Genus Eupithecia plus nog een aantal andere kleine spanners zijn samengebracht onder de groepsnaam dwergspanner.De rups van deze dwergspanner leeft op wilgensoorten. Meer over Nederlandse namen
Toelichting wetenschappelijke naam
Eupithecia: eu is goed, goedig en pithex, pithekos is een dwerg. De vlinders hebben een aantrekkelijk uiterlijk en zijn klein. Haworth schrijft: mooie vlinders, als ze rusten zien ze er prachtig uit: de vleugels gespreid en vlak, elegant gedrukt tegen de ondergrond; eigenlijk helemaal ontworpen om ze in vlinderkasten te verzamelen.Tenuiata: tenuis is slank.
Auteursnaam en jaartal
(Hübner, 1813)
Trends
Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd.De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben.Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld.De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar.Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Herkenning
Voorvleugellengte: 8-10 mm. De afgeronde voorvleugel van deze kleine Eupithecia-soort is het meest opvallend. De grijsachtig bruine voorvleugel heeft weinig tekening, behalve de duidelijke kleine ronde zwarte middenstip. De donkere, vaak bruine vlekken langs de voorrand vallen meestal goed op.
 1, Guust de Vries.webp "23090004 schietwilg (Salix alba) 1, Guust de Vries.JPG")
