Wilgenspanner

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 11-13 mm. Deze spanner heeft veel weg van een snuituil door zijn rusthouding en vleugelvorm en vanwege de voorvleugeltekening. De lichte buitenste dwarslijn met donkere schaduw doet denken aan de lichte golflijn met schaduw van snuituilen. Daarnaast is er een middenvlek en een middenschaduw zoals bij diverse snuituilen. Zeer opvallend, en kenmerkend voor deze soort, is de roodbruine wigvormige vlek tussen de vertakking van de hoofdader in het midden van de voorvleugel die doorloopt tot in de schaduw aan de buitenzijde van de buitenste golflijn. Ook de lichte aders hebben soms een roodbruine tint. Een ander opvallend kenmerk wordt gevormd door de zelf nauwelijks zichtbare binnenste dwarslijn waarvan het uiteinde bij de voorrand van de vleugel na een scherpe knik naar binnen duidelijk zichtbaar wordt als een kort, dik zwart streepje.

Gelijkende soorten vlinder

Bij de gepluimde snuituil (Pechipogo plumigeralis) zijn naast een lichte golflijn en donkere middenschaduw ook nog twee, grillig verlopende, centrale dwarslijnen aanwezig. Hetzelfde geldt voor de maansnuituil (Zanclognatha lunalis), bovendien bezit die soort geen middenschaduw. De bruine snuituil (Hypena proboscidalis) heeft geen middenvlek en evenmin een middenschaduw. Verder ontbreekt bij deze drie soorten een roodbruine wig op de voorvleugel en hebben ze langere palpen.

Verspreiding

Zeldzaamheid

Zeer zeldzaam, Voor 2018 slechts 5 waarnemingen bekend, waarvan de laatste in 1982 in Ruinen. Vanaf 2019 waarnemingen van rupsen en imago's in en rond de Millingerwaard, Gelderland.

België

Kwam tot 1980 voor in Luik.

Mondiaal

West-Oost: van de Noordzeekust tot Mongolië en de Amoer; in het zuiden het Iberisch Schiereiland, het noordelijke Middellandse Zeegebied en tot de Kaukasus; in het noorden alleen in het zuidoosten van Finland en in de Baltische staten redelijk gewoon.