Windeweeskind

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 9-13 mm. Het belangrijkste kenmerk van deze uil bevindt zich evenals bij het wit weeskind (Catephia alchymista) op de achtervleugel: deze is spierwit van kleur en heeft een brede donkerbruine zoom. De voorvleugel heeft een zwartachtige gemarmerde tekening. Van de dwarslijnen is vooral de geschulpte buitenste dwarslijn doorgaans goed zichtbaar. Van de uilvlekken is de niervlek doorgaans zichtbaar door de witachtige buitenrand; de ringvlek is meestal onduidelijk, maar soms goed te herkennen aan een donkere omranding. Opvallend en karakteristiek is de korte witachtige veeg naast de niervlek die wijst in de richting van de binnenrandhoek. Tegen de binnenzijde van deze veeg ligt de vaak nauwelijks te onderscheiden tapvlek. Soms echter is deze vlek goed zichtbaar als een donkere soms opvallend bruine ovale vlek die los van de binnenste dwarslijn lijkt te liggen. De golflijn is slechts onduidelijk zichtbaar als een smalle lichte lijn zonder extra afzetting. Bij het windeweeskind zijn beide geslachten gelijk.

Gelijkende soorten vlinder

Het wit weeskind (Catephia alchymista) mist de witachtige veeg in het middenveld van de voorvleugel en heeft een opvallende met lichtbruin afgezette golflijn.

Verspreiding

Zeldzaamheid

Van deze soort zijn slechts twee waarnemingen bekend.

België

De soort werd voor het eerst in Nederland waargenomen in 1987, in Urmond. In 2024 werd pas het tweede exemplaar waargenomen, dit keer in Valkenburg (Paul Vossen, 2025. Natuurhistorisch Maandblad, p. 93-94).

Regionaal

Mogelijke areaaluitbreider in West-Europa. Slechts één waarneming bekend (2020). De soort staat op de Rode Lijst van Vlaanderen als dwaalgast/zwerver (Veraghtert et al. 2023).